گاهی به این حقیقت یأس آور اندیشه میکنید که زنده های امروزی چیزی به جز تفاله یک زنده نیستند ؟ گویی که کودکی در اولین تبسم خود پیر گشته است و قلب - این کتیبه مخدوش که در خطوط اصلی آن دست برده اند - به اعتبار سنگی خود دیگر احساس اعتماد نخواهد کرد شاید که اعتیاد به بودن و مصرف مدام مسکن ها امیال پاک و ساده انسانی را به ورطه زوال کشانده است
+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و یکم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 0:36 توسط امیرحسین مچانی
|